Tot onze verrassing hoorden wij van omwonenden dat er plannen zouden zijn lelies te gaan kweken direct aangrenzend aan het Engelermeer en aan het Natuur Netwerk Brabant. De bollenkweek in zijn algemeenheid en leliekweek in het bijzonder staat erg ter discussie vanwege het zeer overdadig gebruik van een cocktail aan pesticiden, waaronder Glyfosaat. Zie bijvoorbeeld deze uitzending van Zembla. De pesticiden kunnen middels drifting vele honderden meters meewaaien, wordt 500 meter verder nog in het huisstof aangetroffen door het RIVM en datzelfde RIVM adviseert bewoners bij spuiten alle ramen gesloten te houden, zelf binnen te zitten en de was binnen te halen.
Het Vlijmens Lint was uiteraard niet gelukkig over dit bericht en heeft samen met de omwonenden, Natuur- en Milieuvereniging Gemeente Heusden en later ook middels IVN ‘s-Hertogenbosch getracht meer duidelijkheid te krijgen over het voorgenomen plan en contact opgenomen met de betrokken autoriteiten. Het Waterschap Aa en Maas, Gemeente ‘s-Hertogenbosch, Gemeente Heusden en Provincie Noord-Brabant. Ook nam zij contact op met de Brabantse MilieuFederatie.
Als gezegd vindt deze kweek plaats aan de rand van het oppervlaktewater Engelermeer, maar ook vlak langs de Bossche Sloot en bij een aantal kleinere poelen. Het Engelermeer dient ook als zwemwater voor veel recreanten. Maar daarnaast ligt het betreffende gebied ook aan tegen de Groenblauwe mantel, waar het Engelermeer deel van uit maakt, maar ook de bosschages westelijk van het gebied, die bovendien onderdeel zijn van Natuur Netwerk Brabant. Deze zijn ook onderdeel van de Groenstructuur van de Gemeente Heusden. Het gebied zelf is onderdeel van de hoogwateropslag in het kader van Howabo 1 (GOL) en Howabo 2. Last but not least wonen er een aantal bewoners op korte afstand van deze gebieden. Kortom, geen logische plaats om daar bollenkweek met veel pesticiden toe te staan.
Er zijn ook voldoende regelingen die dat zouden moeten voorkomen. Zoals de Kaderrichtlijn Water, de Waterwet, het Waterbeheerplan, de Watertoets en de Wet Natuurbescherming. Alleen dan is het wel zaak te zorgen dat de richtlijnen en intenties uit die wetten en regelingen worden toegepast. Het probleem begint, zoals de Zembla uitzending duidelijk maakt, bij de Rijksoverheid. De Commissie voor de toelating ter gewasbeschermingsmiddelen en biociden (CTGB) meent dat Glyfosaat veilig is, ondanks het feit dat er nogal veel onderzoeken de andere kant op wijzen. Maar zij heeft een aantal van deze risico’s niet onderzocht. Onder andere het RIVM, maar ook de rechter is het niet eens met de conclusie en neemt bewoners in concrete gevallen in bescherming tegen telers. Voor de lagere overheden is dat echter wel een lastig punt.
Het bollengebied en het Engelermeer liggen in de Gemeente ‘s-Hertogenbosch. ‘S-Hertogenbosch zou dus middels haar omgevingsplannen eisen moeten stellen aan de teelt op dat gebied, maar heeft tot dusverre verzaakt dat te doen. Zij zou dat dus moeten herstellen. Provincie Noord-Brabant heeft daarop inspraak en kan minimaal een zienswijze indienen, en moet mogelijk deze plannen zelfs accorderen. Maar kijkt zij wel naar de risico’s en het effect op haar natuurgebieden? En treedt zij op als deze in gevaar komen?
Het waterschap dient de chemische en ecologische kwaliteit van grond- en oppervlaktewater te waarborgen, gegeven onder andere de Kader Richtlijn Water. Maar zij geeft aan geen structureel onderzoek te doen naar de vervuiling van water door pesticiden. Hoe kan zij dan de zwemwater, oppervlaktewater en grondwaterkwaliteit waarborgen? En in welke mate stelt zij eisen aan andere overheden, bijvoorbeeld bij vaststelling van omgevingsplannen?
En de Gemeente Heusden: hoe voorkomt zij dat haar natuurgebieden niet vervuilt worden door zaken van buiten? Hoe treedt zij daartegen op?
De grond van het terrein is sinds kort in eigendom van Ad van Pinxteren/Arnold Joosten en is verpacht aan Bloembollenbedrijf Theo Theunissen, een kweker van lelies en gladiolen, die bedrijf houdt in Heumen, onder Nijmegen. Wij hebben contact opgenomen met de partijen en Theunissen met klem verzocht geen lelies te kweken op die lokatie.
Gelukkig hebben we vernomen dat het gladiolen worden. Ook daarbij worden pesticiden gebruikt maar wel een vijfde van wat bij lelies gebruikt wordt.
Het lijkt ons goed als de overheden, veel ruimer dan ons gebied, de omgevingsplannen en de wijze van handhaving nog eens serieus nagaan. Intussen blijven we de zaak scherp in de gaten houden, zodat onze flora en fauna niet aangetast wordt door korte termijn belangen van derden.